با اصطلاحات مرتبط با ویپ آشنا شوید - قسمت اول

اشنایی با اصطلاحات ویپ

اگر شما هم یکی از استفاده‌کنندگان نرم‌افزار مدیریت مرکز تماس ویپ هستید، و یا این‌که می‌خواهید از این نرم‌افزار استفاده کنید، حتماً با واژه‌هایی مواجه شده‌اید که برای‌تان غریبه هستند و معنی آن‌ها را نمی‌دانید. ماهان‌ویپ در این مطلب به تعریف واژه‌ها یا اصطلاحات ویپ که احتمالاً با آن‌ها روبرو خواهید شد، پرداخته است.

ویپ به انتقال و دریافت صدا در بستر شبکه مبتنی بر IP گفته می‌شود. شاید این سرویس را تحت عنوان‌هایی مثل آی پی تلفنی، اینترنت تلفنی و غیره نیز شنیده باشید. این نرم‌افزار در چند دهه اخیر، کمک بسیاری به دنیای ارتباط و سازمان‌ها کرده‌ است.

اگر اطلاعات بیشتر درباره ویپ می‌خواهید، پیشنهاد من به شما مقاله Voip چیست است.

پورت (Port)

به محل فیزیکی روی سوییچ یا روتر شبکه گفته می‌شود که تجهیزات مختلف مانند کامپیوتر، تلفن IP یا دستگاه‌های VoIP از طریق آن به شبکه متصل می‌شوند. هر پورت به‌عنوان یک نقطه دسترسی عمل می‌کند و نقش مهمی در برقراری ارتباط و انتقال داده بین دستگاه‌ها و شبکه ایفا می‌نماید. مدیریت صحیح پورت‌ها برای حفظ پایداری و عملکرد بهینه شبکه‌های سازمانی اهمیت زیادی دارد.

دستگاه ATA

یکی از راه‌های استفاده از ویپ، استفاده از دستگاهی به نام ATA است که به آن جعبه صدا و یا آداپتور تلفن ویپ نیز گفته می‌شود. با استفاده از این وسیله می‌توانید یک تلفن آنالوگ معمولی را به شبکه ویپ متصل نمایید. طریقه کار آن نیز به این صورت است که صدا را از تلفن آنالوگ دریافت می‌کند، به پکت در IP تبدیل می‌کند و سپس به مقصد انتقال می‌دهد. همچنین دارای قابلیت تبدیل پکت ورودی به سیگنال صوتی نیز هست. در واقع این مبدل به تلفن آنالوگ معمولی متصل می‌شود و آن را به شبکه آی پی متصل می‌کند.

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره این دستگاه مقاله ata چیست را مطالعه فرمایید.

POTS (Plain Old Telephone System)

به سیستم تلفن آنالوگ سنتی گفته می‌شود که از خطوط مسی برای انتقال صدا استفاده می‌کند. این فناوری پایه‌ای‌ترین شکل ارتباط تلفنی است که سال‌ها در منازل و سازمان‌ها رواج داشته و همچنان در برخی مناطق مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این حال، امروزه سیستم‌های مدرن‌تر مانند VoIP با قابلیت‌های بیشتر، در حال جایگزینی POTS هستند.

تلفن IP

تلفن آی پی، یکی دیگر از راه‌های اتصال به شبکه ویپ است. در واقعا تلفن ای پی برای همین دلیل طراحی شده است و برای اتصال به ویپ، به دستگاه دیگری نیاز نخواهد داشت اما تبدیل تلفن آنالوگ به دیجیتال ممکن است کمی هزینه بر باشد.

مقاله مرتبط: تلفن مبتنی بر IP

تلفن نرم افزاری

تلفن های نرم افزاری با نام انگلیسی Softphones یکی دیگر از روش های استفاده از ویپ هستند. طی این روش کاربر با نصب یک برنامه روی موبایل یا لپ تاپ خود، به شبکه ویپ وصل می شود.

برای کسب اطلاعات بیشتر مقاله تلفن نرم افزاری را مطالعه فرمایید.

IVR (Interactive Voice Response)

یا سامانه پاسخ‌گوی صوتی تعاملی، سیستمی هوشمند است که به تماس‌گیرندگان این امکان را می‌دهد تا از طریق منوی صوتی و با استفاده از کلیدهای تلفن، به بخش‌های مختلف یک سازمان هدایت شوند. به IVR در فارسی تلفن گویا یا منشی دیجیتال نیز گفته می‌شود. اگرچه گاهی این اصطلاح با Voice Mail اشتباه گرفته می‌شود، اما IVR بیشتر برای مدیریت تماس‌ها و هدایت خودکار تماس‌گیرنده طراحی شده، در حالی که Voice Mail برای دریافت پیام‌های صوتی استفاده می‌شود. استفاده از IVR به بهبود تجربه مشتری و کاهش بار کاری اپراتورها کمک می‌کند.

اینترنت تلفنی

یکی دیگر از اصطلاحات ویپ اینترنت تلفنی است. اینترنت تلفنی راهکاری برای ارسال صدا، پیام صوتی و غیره است. از این سرویس به جای خط های آنالوگ قدیمی استفاده می شود.

هاستد ویپ Hosted PBX

هاستد ویپ یا hosted pbx، به این معنا است که تلفن یا تجهیزات pbx دور از جایی قرار بگیرد که سرویس ویپ آن‌جا مورد استفاده است. برای استفاده از این سرویس یک شرکت می تواند بدون در اختیار گرفتن تجهیزات از سیستم تلفنی ویپ استفاده کند. به این صورت که تجهیزات مرکزی در شرکت عرضه کننده قرار دارد و کاربر فقط هزینه استفاده از سرویس را پرداخت می‌کند. همچنین دیگر نیازی به حضور افراد متخصص در شرکت کاربر برای نگهداشت از این سرویس نخواهد بود.

PBX چیست؟

PBX (Public Branch Exchange) یا سانترال، سیستم تلفن داخلی شرکت‌هاست که امکان مدیریت تماس‌های ورودی، خروجی و داخلی را با تعداد کمی خط شهری فراهم می‌کند. این سیستم‌ها با دریافت مثلاً ۲ خط تلفن، می‌توانند تا ۲۰ داخلی یا بیشتر را پشتیبانی کنند.

اگرچه PBXهای قدیمی سخت‌افزاری بودند، امروزه سیستم‌های VoIP یا IP-PBX به‌عنوان جایگزینی هوشمند، امکاناتی مانند تماس اینترنتی، تلفن گویا، کنفرانس صوتی و کاهش چشمگیر هزینه‌ها را ارائه می‌دهند.

آدرس IP

(IP Address) یک شناسه منحصر به فرد و یکتا است که به هر دستگاه متصل به شبکه اینترنت یا شبکه‌های محلی اختصاص داده می‌شود. این آدرس به منظور شناسایی و مسیریابی داده‌ها بین دستگاه‌ها در شبکه استفاده می‌شود و نقش کلیدی در برقراری ارتباط و انتقال اطلاعات در بستر اینترنت دارد. هر تجهیزی مانند کامپیوتر، تلفن هوشمند یا تجهیزات VoIP برای اتصال به شبکه نیازمند یک آدرس IP معتبر است.

NAT (Network Address Translation) یا ترجمه نشانی شبکه

روشی در شبکه‌های کامپیوتری است که برای تغییر و بازنویسی آدرس‌های IP در بسته‌های داده استفاده می‌شود. هدف اصلی NAT این است که چندین دستگاه مانند کامپیوترها یا تلفن‌های VoIP بتوانند از طریق یک آدرس IP عمومی (Public IP) به اینترنت یا سایر شبکه‌ها متصل شوند. این تکنولوژی نه‌تنها به صرفه‌جویی در مصرف IPهای عمومی کمک می‌کند، بلکه لایه‌ای از امنیت نیز ایجاد می‌کند، زیرا آدرس‌های داخلی شبکه برای دنیای بیرون قابل مشاهده نیستند. NAT نقش بسیار مهمی در عملکرد صحیح و ایمن شبکه‌های VoIP دارد.

اصطلاح IP PBX

IP PBX بر مبنای شبکه های کامپیوتری و با پروتکل آی پی است. برای این سیستم به یک سرور سخت افزاری همراه با یک سیستم عامل نیاز است. در این سیستم دیگر به سوییچینگ سخت افزاری و سایر تجهیزات نیازی نیست. در سیستم ip pbx، بیشتر کارها توسط نرم افزار انجام می شود که به معنای هوشمند شدن، انعطاف پذیر شدن و پیشرفت قابلیت ها و امکانات است. اما از آن جایی که سیستم های نرم افزاری بیش از سیستم های سخت افزاری به مراقبت نیاز دارند، درنتیجه همیشه گوش به زنگ باشید.

اصطلاح PSTN

به فناوری انتقال صدا با استفاده از سیم های مسی PSTN گفته می‌شود که تعریف همان خطوطی هست که در منازل مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگرچه در این سیستم انتقال اطلاعات بین مبدا و مقصد به صورت دیجیتال انجام می‌شود اما این موضوع تغییری در نحوه برقراری تماس ایجاد نمی‌کند. خطوط PSTN تنها محدود به برقراری تماس‌های صوتی هستند.

رابط نرخ پایه یا BRI (Basic Rate Interface)

یکی از استانداردهای ارتباطی در فناوری ISDN (شبکه دیجیتال خدمات یکپارچه) است که گاهی این دو اصطلاح به‌جای یکدیگر به کار می‌روند. BRI پهنای باندی معادل 128 کیلوبیت بر ثانیه را ارائه می‌دهد و در گذشته برای انتقال داده و صدا به‌صورت هم‌زمان در محیط‌های تجاری و خانگی کاربرد گسترده‌ای داشت. با وجود اینکه این فناوری امروزه قدیمی تلقی می‌شود و جای خود را به سرویس‌های پرسرعت‌تری مانند فیبر نوری و DSL داده است، اما در برخی مناطق یا کاربردهای خاص همچنان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

تلفن تحت وب

تلفن تحت وب با  نام انگلیسی web phone یکی از امکانات نرم افزار مدیریت مرکز تماس ویپ است و به تماس‌هایی گفته می‌شود که بر بستر اینترنت و به صورت رایگان برقرار می‌شود. این تماس ها با مرورگرهایی مانند کروم سازگاری دارند. از مزیت‌های تماس‌های تحت وب، عدم نیاز آن ها به گوشی های تلفن سخت افزاری یا خط تلفن است. می‌توانید این تماس‌ها را روی موبایل، لپ‌تاپ و تبلت خود که به اینترنت متصل هست دریافت کنید.

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره این‌ تلفن‌ها مقاله تلفن تحت شبکه چیست را مطالعه فرمایید.

QoS (Quality of Service) یا کیفیت خدمات

یکی از مفاهیم کلیدی در شبکه‌های VoIP است که به معنای اولویت‌بندی ترافیک تماس‌های صوتی نسبت به سایر ترافیک‌های اینترنتی مانند مرور وب (Internet Browsing) یا پخش ویدئو (Media Streaming) می‌باشد. با فعال‌سازی QoS، بسته‌های داده مربوط به مکالمات VoIP سریع‌تر و با تأخیر کمتر منتقل می‌شوند، که این موضوع به افزایش کیفیت تماس، کاهش تأخیر (Latency)، و جلوگیری از قطع‌ و وصلی صدا (Jitter و Packet Loss) کمک می‌کند. استفاده صحیح از QoS برای حفظ کیفیت مکالمه در شبکه‌های پرترافیک ضروری است.

HUD (Heads-Up Display)

در سیستم‌های ویپ جدید به صفحه‌نمایشی گفته می‌شود که به صورت مستقیم روی کامپیوتر کاربران نمایش داده می‌شود و اطلاعات مهم تماس مانند وضعیت خطوط، تماس‌های ورودی، وضعیت حضور افراد و سایر اعلان‌های مرتبط را به صورت لحظه‌ای و بدون نیاز به ترک برنامه فعلی ارائه می‌دهد. این ویژگی به افزایش بهره‌وری و سهولت مدیریت تماس‌ها کمک می‌کند و تجربه کاربری بهتری را در محیط‌های کاری فراهم می‌سازد.

CDR (Call Detail Record)

یا رکورد جزئیات تماس، گزارشی دقیق از تماس‌های تلفنی است که شامل اطلاعاتی مانند شماره تماس‌گیرنده، شماره پاسخ‌دهنده، مدت زمان مکالمه، زمان و تاریخ تماس می‌باشد. این داده‌ها معمولاً برای صدور صورتحساب (Billing) در سیستم‌های VoIP یا تلفن‌های سازمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند. علاوه بر این، CDR ابزار ارزشمندی برای عیب‌یابی فنی، تحلیل کیفیت تماس و بررسی عملکرد شبکه نیز محسوب می‌شود. استفاده از CDR به بهینه‌سازی مدیریت تماس‌ها و کاهش خطاهای سیستمی کمک شایانی می‌کند.

کلاینت (Client)

در سیستم‌های VoIP به تجهیز پایانی گفته می‌شود که تماس‌های صوتی را دریافت یا ارسال می‌کند. این تجهیز می‌تواند یک تلفن IP، موبایل، نرم‌افزار تلفنی (Softphone) یا هر دستگاهی باشد که قابلیت اتصال به شبکه VoIP را دارد. به کلاینت‌ها معمولاً نقاط پایانی (End Points) نیز گفته می‌شود، چرا که آن‌ها نقطه شروع یا پایان یک مکالمه در بستر شبکه محسوب می‌شوند. نقش کلاینت در کیفیت و پایداری تماس‌های VoIP بسیار مهم است و انتخاب درست آن می‌تواند تجربه کاربری را به‌طور چشمگیری بهبود بخشد.

گیت‌وی (Gateway)

دستگاهی سخت‌افزاری است که وظیفه تبدیل سیگنال‌های تلفن آنالوگ به فرمت دیجیتال IP و بالعکس را بر عهده دارد. این وسیله ارتباط بین شبکه‌های تلفنی سنتی (PSTN) و شبکه‌های VoIP را برقرار می‌کند و امکان انتقال تماس‌ها بین سیستم‌های قدیمی و مدرن را فراهم می‌سازد. استفاده از گیت‌وی‌ها در سازمان‌ها به‌ویژه هنگام مهاجرت از تلفن‌های آنالوگ به سیستم‌های ویپ اهمیت زیادی دارد و نقش کلیدی در حفظ سازگاری و بهبود کیفیت ارتباطات ایفا می‌کند.

Latency یا Lag

به مدت زمانی گفته می‌شود که طول می‌کشد تا بسته‌های داده (Packets) از یک نقطه به نقطه دیگر در شبکه منتقل شوند. این تأخیر معمولاً با واحد میلی‌ثانیه (ms) اندازه‌گیری می‌شود و یکی از فاکتورهای مهم در عیب‌یابی و ارزیابی کیفیت تماس‌های VoIP محسوب می‌شود. تأخیر بالا در انتقال داده می‌تواند باعث ایجاد مکث، افت کیفیت صدا یا تداخل در مکالمات شود. کاهش Latency از طریق بهینه‌سازی مسیرهای شبکه، استفاده از تجهیزات با کیفیت و پهنای باند مناسب، نقش مهمی در بهبود تجربه ارتباطی دارد.

اکو آکوستیک (Acoustic Echo)

اکو آکوستیک (Acoustic Echo) یکی از مشکلات رایج در مکالمات VoIP است که به‌صورت نویز پس‌زمینه توسط یکی یا هر دو طرف تماس شنیده می‌شود. این مشکل معمولاً به دلیل تداخل میان میکروفون و بلندگو رخ می‌دهد، به‌ویژه زمانی که صدای بلندگو مجدداً توسط میکروفون دریافت و ارسال می‌شود. در برخی موارد، هرچند با احتمال کمتر، مشکلات داخلی در شبکه نیز می‌توانند باعث ایجاد اکو شوند. برای بهبود کیفیت تماس‌های VoIP و جلوگیری از بروز Echo، استفاده از هدست‌های با کیفیت، تنظیمات صحیح صوتی، و بهینه‌سازی شبکه بسیار مهم است.

بک‌بون (Backbone)

به شبکه‌ای پرسرعت و قدرتمند گفته می‌شود که نقش ستون فقرات ارتباطی را در زیرساخت اینترنت ایفا کرده و شهرها یا مراکز داده مختلف را به یکدیگر متصل می‌کند. این نوع شبکه‌ها معمولاً توسط شرکت‌های بزرگ مخابراتی و ارائه‌دهندگان اصلی خدمات اینترنت (ISPهای سطح بالا) مدیریت و نگهداری می‌شوند. استفاده از Backboneهای قدرتمند برای تضمین پایداری، سرعت و کیفیت انتقال داده در مقیاس ملی و بین‌المللی اهمیت حیاتی دارد.

ISP (Internet Service Provider)

ارائه‌دهنده خدمات اینترنت، شرکتی است که امکان دسترسی به اینترنت را برای کاربران خانگی، تجاری و سازمانی فراهم می‌کند. در گذشته، شرکت‌های ISP و شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات تلفن به‌صورت جداگانه فعالیت می‌کردند، اما امروزه بسیاری از شرکت‌ها هر دو سرویس اینترنت و تلفن را به‌صورت یکپارچه و تجمیعی ارائه می‌دهند. این تغییر باعث افزایش کارایی، کاهش هزینه‌ها و سهولت در مدیریت خدمات ارتباطی برای کاربران شده است.

Kbps (Kilobits per second) یا کیلوبیت بر ثانیه

یکی از واحدهای استاندارد اندازه‌گیری پهنای باند در شبکه‌های ارتباطی است. این واحد نشان می‌دهد که چه میزان داده (بر حسب کیلوبیت) در هر ثانیه بین دو نقطه منتقل می‌شود. Kbps معمولاً برای سنجش سرعت انتقال دیتا در شبکه‌هایی با پهنای باند پایین‌تر مانند خطوط تلفن قدیمی، شبکه‌های موبایلی نسل دوم (2G) یا برخی سیستم‌های VoIP کم‌مصرف استفاده می‌شود. هر 1,000 Kbps برابر با 1 Mbps است. انتخاب پهنای باند مناسب با توجه به نیاز کاربران نقش مهمی در کیفیت ارتباطات دیجیتال دارد.

Mbps (Megabits per second)

یکی از واحدهای رایج و استاندارد صنعتی برای سنجش سرعت یا پهنای باند انتقال داده در شبکه‌های کامپیوتری و اینترنتی است. هر Mbps معادل ۱ میلیون بیت در ثانیه است و نشان‌دهنده میزان داده‌ای است که در یک ثانیه بین دو نقطه منتقل می‌شود. این واحد معمولاً برای ارزیابی سرعت اینترنت، عملکرد شبکه‌های VoIP، استریم ویدیو، دانلود فایل‌ها و سایر فعالیت‌های آنلاین به‌کار می‌رود. هرچه مقدار Mbps بالاتر باشد، سرعت و کیفیت ارتباط شبکه بهتر خواهد بود.

LTE (Long Term Evolution)

یک فناوری پیشرفته در شبکه‌های بی‌سیم است که به‌عنوان نسل چهارم (4G) شناخته می‌شود و امکان رومینگ اینترنت پرسرعت را برای موبایل‌ها، تبلت‌ها و سایر تجهیزات بی‌سیم فراهم می‌کند. این تکنولوژی با ارائه سرعت بالا، تأخیر کم و پایداری بیشتر، تجربه‌ای روان و کارآمد برای مرور وب، استریم و تماس‌های VoIP در حال حرکت ایجاد می‌کند. LTE به عنوان پایه‌ای برای توسعه نسل‌های بعدی اینترنت همراه، نقش مهمی در گسترش ارتباطات سیار و دیجیتال ایفا می‌کند.

پهنای باند (Bandwidth)

یکی از مفاهیم کلیدی در دنیای شبکه و اینترنت است که به میزان داده‌ای اشاره دارد که می‌تواند در هر ثانیه از نقطه‌ای به نقطه دیگر منتقل شود. این مقدار معمولاً با واحدهایی مانند کیلوبیت بر ثانیه (Kbps) یا مگابیت بر ثانیه (Mbps) اندازه‌گیری می‌شود. پهنای باند بالا به معنای سرعت بیشتر در انتقال اطلاعات، دانلود سریع‌تر، و تجربه کاربری بهتر در سرویس‌هایی مانند VoIP، استریم و بازی‌های آنلاین است. انتخاب سرویس اینترنت با پهنای باند مناسب تأثیر مستقیمی بر کیفیت ارتباطات و عملکرد آنلاین کاربران دارد.

ازدحام اینترنت (Internet Congestion)

زمانی رخ می‌دهد که حجم ترافیک صوتی یا داده‌ای در شبکه تلفن یا اینترنت از ظرفیت قابل پشتیبانی آن شبکه فراتر رود. این وضعیت باعث کاهش کیفیت تماس‌ها، تأخیر در انتقال صدا، قطعی‌های موقت و افت کیفیت کلی ارتباطات می‌شود. مدیریت درست پهنای باند و بهینه‌سازی شبکه از مهم‌ترین راهکارها برای جلوگیری از بروز ازدحام و تضمین تجربه ارتباطی با کیفیت بالا در سرویس‌های VoIP است.

ISDN (Integrated Services Digital Network)

یا شبکه خدمات دیجیتال یکپارچه، فناوری‌ای است که امکان انتقال هم‌زمان صدا، تصویر و داده را از طریق خطوط تلفن دیجیتال فراهم می‌کند. این فناوری اغلب با اصطلاح BRI (Basic Rate Interface) نیز شناخته می‌شود، چرا که پهنای باندی معادل 128 کیلوبیت بر ثانیه را ارائه می‌دهد. اگرچه ISDN امروزه به دلیل ظهور فناوری‌های سریع‌تر و مدرن‌تر مانند فیبر نوری و VoIP تا حد زیادی منسوخ شده است، اما هنوز در برخی کشورها و کاربردهای خاص مورد استفاده قرار می‌گیرد.

Packet Loss یا از دست رفتن بسته‌های داده

به حالتی گفته می‌شود که بخشی از داده‌ها در هنگام انتقال از مبدا به مقصد در شبکه، به دلایل مختلفی مانند ترافیک بالا، ازدحام شبکه، اختلالات سخت‌افزاری یا پیکربندی نادرست، به مقصد نمی‌رسند. این مشکل در تماس‌های VoIP بسیار مهم است، زیرا باعث قطع‌ و وصلی صدا، تأخیر، و افت کیفیت مکالمه می‌شود. کاهش Packet Loss از طریق بهینه‌سازی زیرساخت شبکه، استفاده از تجهیزات مناسب و مدیریت پهنای باند، تأثیر بسزایی در بهبود کیفیت ارتباطات صوتی اینترنتی دارد.

UC (Unified Communications) یا ارتباطات یکپارچه

به یک سیستم جامع درون‌سازمانی گفته می‌شود که انواع ابزارهای ارتباطی مانند صدا، تصویر (ویدیو کنفرانس)، پیام فوری (IM)، فکس و ایمیل را در یک بستر مشترک و هماهنگ گرد هم می‌آورد. این یکپارچگی به کاربران اجازه می‌دهد تا به‌صورت ساده و یکدست، از هرکجا و با هر دستگاهی با دیگران در ارتباط باشند. سیستم UC با افزایش بهره‌وری، کاهش هزینه‌ها و تسهیل همکاری درون‌سازمانی، نقش مهمی در ارتباطات مدرن و حرفه‌ای ایفا می‌کند.

کلیپینگ (Clipping)

به حالتی گفته می‌شود که صدای یکی از طرفین مکالمه در حین تماس به‌صورت ناگهانی قطع یا بریده می‌شود. این قطعی صوتی باعث می‌شود طرف مقابل صدای ناقص و قطع‌و‌وصل شده را بشنود که در نهایت ممکن است منجر به نارضایتی و قطع تماس توسط طرف اول شود. کلیپینگ معمولاً ناشی از مشکلاتی مانند کمبود پهنای باند، کیفیت پایین شبکه یا تنظیمات نادرست تجهیزات صوتی است و بر کیفیت تجربه مکالمه VoIP تأثیر منفی می‌گذارد.

کدک (Codec)

الگوریتمی است که برای کدگذاری (Encode) صدای آنالوگ به فرمت دیجیتال در سیستم‌های ارتباطی مانند VoIP استفاده می‌شود. در سمت مقابل، این داده‌های دیجیتال با استفاده از همان الگوریتم به صورت رمزگشایی (Decode) بازگردانده شده و به صدای قابل شنیدن تبدیل می‌شوند. انتخاب کدک مناسب تأثیر مستقیم بر کیفیت صدا، پهنای باند مصرفی و تأخیر در مکالمات دارد و بهینه‌سازی آن برای داشتن تجربه صوتی بهتر در تماس‌های اینترنتی بسیار حیاتی است.

کدک G.729

یکی از الگوریتم‌های فشرده‌سازی صدا در فناوری VoIP است که صدای آنالوگ را به داده‌های دیجیتال تبدیل می‌کند و با نرخ فشرده‌سازی بالا، تنها حدود 8 کیلوبیت بر ثانیه از پهنای باند شبکه را اشغال می‌کند. این ویژگی باعث می‌شود G.729 برای شبکه‌هایی با پهنای باند محدود بسیار مناسب باشد و در عین حال کیفیت صدای قابل قبولی ارائه دهد. استفاده از این کدک به بهینه‌سازی مصرف پهنای باند و حفظ کیفیت مکالمات کمک می‌کند.

کدک H.264

یکی از پیشرفته‌ترین الگوریتم‌های فشرده‌سازی ویدئو است که با بهره‌گیری از میزان فشرده‌سازی بالا، قادر است داده‌های صوت و تصویر را به‌صورت همزمان در یک سیگنال ترکیبی ارسال کند. این کدک به‌دلیل کیفیت بالای تصویر با حجم کم و کارایی بالا، در کاربردهای مختلفی مانند ویدئو کنفرانس، پخش زنده و انتقال ویدئو در شبکه‌های IP بسیار محبوب است و تجربه تصویری روان و با کیفیت را فراهم می‌آورد.

کدک H.323

یک پروتکل جامع برای انتقال همزمان صوت و تصویر در شبکه‌های IP است که پیش از ظهور کدک‌های جدیدتر مانند H.264 معرفی شده و از آن قدیمی‌تر است. این پروتکل شامل مجموعه‌ای از استانداردها برای کدگذاری، فشرده‌سازی، انتقال و مدیریت ارتباطات صوتی و تصویری می‌باشد. هرچند H.323 قابلیت ارسال داده‌های صوتی و تصویری با فشرده‌سازی بالا را دارد، اما به دلیل تکنولوژی‌های پیشرفته‌تر و بهینه‌تر مانند H.264، کاربرد آن در سیستم‌های مدرن کاهش یافته است. با این حال، H.323 هنوز در برخی سیستم‌ها و شبکه‌های قدیمی‌تر به‌کار می‌رود و نقش مهمی در توسعه فناوری‌های ارتباطی ایفا کرده است.

فشرده‌سازی (Compression)

به فرآیندی گفته می‌شود که در آن داده‌ها به‌صورت بهینه و کم‌حجم‌تر تبدیل می‌شوند تا میزان استفاده از پهنای باند کاهش یابد. در سیستم‌های ارتباطی مانند VoIP، میزان و نوع فشرده‌سازی توسط کدک (Codec) مورد استفاده تعیین می‌شود. فشرده‌سازی مؤثر باعث بهبود سرعت انتقال داده‌ها، کاهش تأخیر در تماس‌ها و کاهش مصرف منابع شبکه می‌شود، بدون اینکه کیفیت صدا به‌طور قابل توجهی افت کند.

کنفرانس بریج (Conference Bridge)

ویژگی مهمی در شبکه‌های VoIP است که امکان برقراری تماس گروهی را برای سه نفر یا بیشتر فراهم می‌کند. این قابلیت به شرکت‌کنندگان اجازه می‌دهد به‌صورت هم‌زمان در یک مکالمه تلفنی حضور داشته باشند و ارتباط صوتی چندجانبه برقرار کنند. استفاده از Conference Bridge برای جلسات کاری، گفتگوهای گروهی و همکاری تیمی بسیار کاربردی است و تجربه ارتباطی موثر و انعطاف‌پذیری را در بستر شبکه‌های اینترنتی بهبود می‌بخشد.

DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

پروتکلی است که به‌طور گسترده در شبکه‌های VoIP و تجهیزات تلفن IP برای تخصیص خودکار و دینامیک آدرس‌های IP استفاده می‌شود. با کمک DHCP، دستگاه‌ها بدون نیاز به تنظیمات دستی، به‌صورت خودکار یک آدرس IP معتبر از سرور شبکه دریافت می‌کنند که این امر مدیریت شبکه را ساده‌تر کرده و از بروز خطاهای ناشی از تخصیص نادرست آدرس‌ها جلوگیری می‌کند. استفاده از DHCP در سیستم‌های ویپ باعث تسریع راه‌اندازی تجهیزات و بهبود پایداری ارتباطات می‌شود.

DID (Direct Inward Dialing)

یا شماره‌گیری مستقیم داخلی، ویژگی‌ای است که امکان اختصاص یک شماره تلفن اختصاصی ۱۰ رقمی به هر داخلی در یک سیستم تلفنی سازمانی را فراهم می‌کند. با استفاده از DID، تماس‌گیرندگان خارج از شرکت می‌توانند مستقیماً به شماره داخلی مورد نظر وصل شوند، بدون نیاز به عبور از مرکز پاسخگویی یا منشی تلفنی. این قابلیت به افزایش سرعت دسترسی، بهبود تجربه تماس‌گیرندگان و مدیریت بهتر تماس‌ها در سازمان‌ها کمک می‌کند.

سرور فکس (FAX Server)

در شبکه‌های VoIP به سرویسی گفته می‌شود که امکان ارسال و دریافت فکس را به صورت دیجیتال فراهم می‌کند. با استفاده از این سرور، کامپیوترهای کلاینت می‌توانند بدون نیاز به دستگاه فکس فیزیکی، از طریق شبکه اقدام به ارسال و دریافت فکس کنند. سرور فکس با تبدیل اسناد دیجیتال به فرمت قابل انتقال و بالعکس، کارایی و سرعت ارتباطات فکس را بهبود می‌بخشد و هزینه‌های مربوط به تجهیزات و خطوط تلفن سنتی را کاهش می‌دهد.

سیپ ترانک Sip Trunk

سیپ مهم ترین پروتکل ویپ است که برای انتقال صدا جهت برقراری مکالمه روی بستر شبکه به‌کار می رود. ترانک نیز به نوعی از ارتباط گفته می شود که بیش از یک مکالمه از طریق آن برقرار خواهد شد. درنتیجه سیپ ترانک، ارتباطی است که توسط بستر شبکه امکان برقراری مکالمات فراهم می شود.

مقاله مرتبط: خط سیپ ترانک

خط ایوان E1

E1 یک استاندارد مخابراتی است که معادل T1 در آمریکاست و در اروپا به‌کار می‌رود. این خط پهنای باندی برابر با 2.048 مگابیت بر ثانیه ارائه می‌دهد که به ۳۰ کانال صوتی مستقل با سرعت ۶۴ کیلوبیت بر ثانیه تقسیم می‌شود. هر کانال قابلیت انتقال یک تماس صوتی را دارد، بنابراین با استفاده از خط E1 می‌توان تا ۳۰ تماس همزمان در شبکه‌های تلفنی VoIP برقرار کرد.

خط E1 یکی از سرویس‌های مخابراتی مهم است که معمولاً با شماره‌های ۴ و ۵ رقمی ارائه می‌شود و امکان اتصال ۳۰ خط تلفن به صورت همزمان را از طریق یک کابل فراهم می‌کند. این ویژگی باعث افزایش ظرفیت ارتباطات تلفنی سازمان‌ها و شرکت‌ها می‌شود و برای کاربردهای تجاری و صنعتی بسیار مناسب است.

پورت FXO

پورت  FXO  در تلفن آنالوگ مورد استفاده قرار می‌گیرد. FXO درگاهی است که خط آنالوگ وارد آن می‌شود و بوق دریافت می‌کند. از این درگاه برای اتصال خط آنالوگ به سیستم های تلفنی استفاده می‌شود.

پورت FXS

پورت FXS خط آنالوگ شهری را به دستگاه تلفن مشترک متصل می‌کند. در واقع fxs همان درگاهی هست که بوق را تولید می‌کند.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص نرم افزار مدیریت مرکز تماس ویپ با کارشناسان ماهان‌ویپ تماس حاصل فرمایید.

شماره تماس: ۰۲۱۸۷۲۷۳

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا